EN GÜZEL DEĞER PAYLAŞMAK Bir varmış bir yokmuş. İnsanların mutluluk içinde yaşadığı bir şehirde bir gün toprakta bir hareketlenme olmuş. Usul usul, kısa kısa birden başlamış her şey. O kadar ani olmuş ki herkes şaşırmış kalmış. Sallantılar büyümüş, geride bir enkaz, hüzünlü gözler, karamsar düşünceler bırakmış ardında. Evler yıkılmış, binalar hasar görmüş. Tek hasar yapılarda olmamış. En büyük hasar insanların yüreklerinde, gülen gözlerinde, minicik ellerinde imiş. İnsanlar düşünmüşler. “Acaba ne yapabiliriz?” demişler. İki bilge çıkmış ortaya. Demişler ki: -“Neden ellerimizi uzatmayalım? Neden paylaşmayalım? Az ise çok olur, yok ise belki var olur. Paylaştıkça güzel hayat, en güzel değer paylaşmak.” K...