"Buradayım Öğretmenim"

Rengarenk bir kapı açıldı,O kapının ardındaki masal hepimiz için belki farklı ama özü aynı başladı. Aileden ayrılan minik beden bir anda kendini bizimle buldu.Bağımsızlığını ilan etti ve biz birlikte bir yolculuğa çıktık..Güvendi,inandı ve sevdi,sevdik.Artık ailesi dışında biri vardı ve uzun sürecek oyun başlamak üzereydi. Sonra dilinden dökülen sözcükler şekil değiştirdi.
-"Oldu mu öğretmenim?"
Çizdi,yanımıza koştu,"Yapabildim mi öğretmenim."
 Oyunda top halkadan geçti,sonra ne güzel atladı boynumuza,"Yaptım öğretmenim".
Nazlandı,"Karnım ağrıyor öğretmenim".
Kazandı,"Çak öğretmenim."
Sahi terledi mi?Bugün neyi vardı?Yüzü biraz solgun mu duruyor?
Parmakları mı yoruldu?
 Ne de güzel güldü.
Çizdi,çizdikçe mutlu oldu.
Boyadı,eline yüzüne ne yakıştı renkler...
Kesti,sonra bir baktık alıştı parmaklar...Anlattı,anlattık.Konuştu,konuştuk.Biz artık birbirimizi anlar olduk,farkettiniz mi büyüdük.Büyüdüler...Ve bugün dünyaya açılan  çiçek bahçesinin en güzel çiçekleri bize koşup bugün yaşamlarında çıktıkları yolculukta ilk belgelerine kavuştular.Düşünsenize henüz 4-5 yaşında olan minicik bedenleri her sabah sırtlarında boylarından büyük bir çanta bize koştu.Sorumluluk almayı öğrendi.Bizde kendini görmek için gözlerimizin içine baktı.
Peki ya bizim koşmamızı bekleyenler? "Ben buradayım öğretmenim,birlikte görelim" diyenler. İşte bu işin bir de diğer tarafı var. Koşup sarılamayanlar, gözlerinin içi aydınlıkken, dışı siyaha bürünenler ya da niceleri ... Sahi öğretmenlerim O karanlığı onlar için aydınlattık  mı? Ayırmadan yanlarında kalıp hiçbir farkımız olmadığını hissettirdik mi?Bizim karnemiz geçecek mi sınıfı?O kapının ardında bizimle bahçemize gelmeyi bekleyen çiçeklere eşiği atlatmayı başardık mı dersiniz...
    Biz ki bugün geleceğe umutla bakmayı dileyen öğretmenler olarak  çıktığımız yolda azimlerine şahit oldukça  bir kez daha gördük ki bu yolun  en büyük aydınlığı bütün engelleri raflara kaldırıp inançla bize koşan nesiller olacaktır.Yeter ki bir tekerlekli sandalyeden bize açılan kollara sarılmayı,karanlığa bir çift göz olmayı,lal olan dillerden yayılan "öğretmenim" sözünü duymayı bilelim.Bilelim ve yere göre "İyi ki geldiniz çocuklar, siz yüreğimize pek hoş geldiniz", diye haykıralım.
BUKET TÜRK