Ana içeriğe atla

PROJE KAPANIŞ /PROJECT CLOSURE

PROJE KAPANIŞ

Her öğretmenin kendi amaçları  vardı. Proje Kurucuları Engelli Öğretmenler olarak amacımız FARKINDALIK yaratmak ve yaygınlaştırmaktı.
Engelli öğrencilerimizin karşılaştıkları sorunları arkadaşlarıyla ve aileleriyle paylaşmak, bu sorunların üstesinden gelmelerine, saygı duymalarına ve empati kurmalarına yardımcı olabilmek en önemli hedefimizdi.
Öğrencilerimize farklı dünyaların kapılarını açtık ve ailemize bildiklerini ancak unuttuklarını hatırlattık. Çeşitli etkinliklerle Farkındalık yarattık,Seminerler ve Geziler düzenledik ve "VER ELİNİ  ENGELLERİ BİRLİKTE AŞALIM " dedik.
Farklılıkların farkında olmak ve FARKINDALIK yaratmak için belirlediğimiz bu yolun SONUNA geldik.
Umarım gönüllere girebilmiş, yüreklerdeki engelleri aşabilmişizdir.

PROJECT CLOSURE

Each teacher had his own goals. As the founders of the project, the teachers with disabilities, our aim was to create and spread AWARENESS.
Our most important goal was to share the problems faced by our disabled students with their friends and families, and to help them overcome, respect and empathize with these problems.
We opened the doors of different worlds to our students and reminded our family that they knew but forgot. We created Awareness with various activities, organized Seminars and Trips, and said "Give Your Hand Overcoming Obstacles Together".
We have come to the END of this path we have determined to be aware of the differences and create AWARENESS.
I hope we were able to enter the hearts and overcome the obstacles in the hearts.
Serap EROL
Etiketler:

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Şimdi Tam Zamanı

Gökten önce tek damla düştü. Kimseler görmedi kayboldu,gitti. Sonra avcumuzu pencereden dışarı uzattık,damlalar birbir arttı,artık ıslaklığı hissetmeye başlamıştık. Bulutlar hızla birleşti. Gök gürledi. Ve gökyüzünden sayısız damla yağmur olup yeryüzüne indi. Yağmur berekettir derler büyüklerimiz,ne doğruymuş.Kararında,doğru anda yağarsa düştüğü yer yeşillenir,cennet olur.Şimdi tam zamanı yağmur olup yağmanın,gök olup gürlemenin...  İstanbul,Antep,Mardin,Tokat,Antalya,Kocaeli,Yozgat,Kastamonu,Batman,Ankara,Hatay,Balıkesir,Ağrı,Mersin,Adapazarı,Ordu,Aydın,Kahramanmaraş,Eskişehir,Bolu,Afyon,Bilecik,Erzurum,Mersin,Kırıkkale,Konya,Yalova,Samsun,Edirne...Elele verip yağıyoruz.Aradan kilometreleri,doğuyu batıyı kaldırıp "biz"olmaya,kuraklığı cennete çevirip minicik gözlerin bir nebze de olsa gülümsemesinde payımız olsun diye birlikte yola çıkıyoruz. Biz önce "Ver Elini Engelleri Birlikte Aşalım" e-twinnig projesi için yola çıkmış birbirini hiç tanımayan ama ortak ...
11 yorum
Devamı

Ver Elini Dediğimiz Yolun Sonundan

Ver Elini, dedik Aralık ayı başlarında. Ver Elini, Engelleri Birlikte Aşalım... Kıymetliler kıymetlisi bir amacımız vardı, anlatmak. Bugün engelli dediğimiz kimselerin yaşadığı sıkıntıları, durumlarının iç yüzlerini anlatmak...Ve asıl engel olanın özel durumları değil, toplumun bilinçsizliği olduğunu anlatmak... Bu yolda gerek öğrenci olduk, gerek öğretmen, gerek empati kurup engelli olduk. Sahi, birer engelli adayı olduğumuzu biz zaten biliyorduk. Anlatmalıydık mesela disleksiyi. Anlatmalıydık ki şayet bir çocuk yaşarsa bu durumu, ya annesi ya babası ya halası, teyzesi, komşusu belki...  biliyor olsun ne yaşadığını. Kimse o çocuğa haylaz demesin, 'ders çalışmaya yüzü yok da yapamıyorum' diyor demesinler. 'Bak falanca teyzenin kızı sular seller gibi okuyor. Sen daha heceleyemedin.' sözleriyle kırılmasın minicik, ürkek yüreği, şahlanacak çağdaki özgüveni. Anlatmalıydık Down Sendromunu... Anlatmalıydık ki şayet bir kimse gittiği bir kafede Down Sendro...
Yorum Gönder
Devamı

"Buradayım Öğretmenim"

Rengarenk bir kapı açıldı,O kapının ardındaki masal hepimiz için belki farklı ama özü aynı başladı. Aileden ayrılan minik beden bir anda kendini bizimle buldu.Bağımsızlığını ilan etti ve biz birlikte bir yolculuğa çıktık..Güvendi,inandı ve sevdi,sevdik.Artık ailesi dışında biri vardı ve uzun sürecek oyun başlamak üzereydi. Sonra dilinden dökülen sözcükler şekil değiştirdi. -"Oldu mu öğretmenim?" Çizdi,yanımıza koştu,"Yapabildim mi öğretmenim."  Oyunda top halkadan geçti,sonra ne güzel atladı boynumuza,"Yaptım öğretmenim". Nazlandı,"Karnım ağrıyor öğretmenim". Kazandı,"Çak öğretmenim." Sahi terledi mi?Bugün neyi vardı?Yüzü biraz solgun mu duruyor? Parmakları mı yoruldu?  Ne de güzel güldü. Çizdi,çizdikçe mutlu oldu. Boyadı,eline yüzüne ne yakıştı renkler... Kesti,sonra bir baktık alıştı parmaklar...Anlattı,anlattık.Konuştu,konuştuk.Biz artık birbirimizi anlar olduk,farkettiniz mi büyüdük.Büyüdüler...Ve bugün dünyaya açılan  çi...
4 yorum
Devamı

''En Büyük Engel SEVGİSİZLİKTİR''

“Ver Elini Engelleri Birlikte Aşalım'' Minik ellerle yola çıkarken ellerim, Farklı dünyalarla tanıştı.” Biz öğretirken çok şeyi, Özel çocuklar bize hayatı öğretti. Bulutların ardındaki güneşe değmeliydik birlikte Bakışları binbir türlü renklerde ki Özel çocuklarımızla Umudu saklamış iken avuçlarımız, Yağmurlarda hep yeşillenmesini diledik. Biz Özel çocuklarımızı hayatımıza dahil etmeye çabalarken, Onlar bizi bin bir türlü renkle ışıldayan gözyaşlarıyla Tomurcuklanmış UMUT dolu dünyalarının içine çekiverdiler. Farklı dünyaların benzersiz ve rengârenk çiçekleri İYİKİ Varsınız  💙                                                                                            Serap EROL
1 yorum
Devamı

EVDE HAYAT VAR...

Ölüm... Sahi nereden gelirdi ölüm? Bir cevabımız yok artık.Sağımız solumuz tehlike doluyken ölüm bize hep yakındı  zaten.Ama bugünlerde dünyayı Covid-19 denen bir virüs sarmış durumda ve ne yazık ki ülkemizde artık bu konuda sınavını veriyor.Bir virüsün gücünü sayılarla ölçmek doğru mudur?Bunu hiçbirimiz bilmiyoruz ama bildiğimiz şeyin bu virüsün insanlar arası yaşattığı acı çok büyük...Belki bir kişinin tedbirsizliği,hatası yüzlerce insanın acı çekmesine sebep oluyor.Bu acının yaşanmasında payımızın olmaması için elbette hepimizin üzerine düşen görevler  ve dünyaya söylemek istediklerimiz var... -Ey dünya!  Biz sağlık çalışanları kendi canımızı hiçe sayıp canla başla çalışıyoruz,yeter ki siz evde kalın Biz işletmeciler gelirden vazgeçtik,sağlık olsun dedik. Biz Güvenlik güçleri,hepimiz seferberiz,yeter ki siz evde kalın. Biz market çalışanları,hepimiz sahadayız,yeter ki siz evde kalın. Biz öğretmenler şimdi evdeyiz ama o şen kahkahalar evlerde canlansın d...
2 yorum
Devamı

Disleksi / Disleksi ve çocuk

Disleksi:  Kişinin normal veya üstün zeka düzeyinde olmasına rağmen okuma, yazma ve dil becerilerinde problem yaşamasına sebep olan özel  öğrenme bozukluğudur. DİSLEKSİ PROBLEMİ OLAN ÇOCUĞA NASIL YARDIM EDİLİR? Sabırlı olun:  Çocuğunuz veya öğrenciniz okuma güçlüğü çekiyorsa sabırlı olun ve ilginizi azaltmayın. Metinleri sesli okumasını isteyin. Sesli okuma esnasında hem çocuk, hem de siz nerelerde hata yapıldığını görebilir ve düzeltebilirsiniz. Sesli okuma, disleksi için iyi bir egzersizdir. Motive edin:  Öğrenme güçlüğü çeken çocukların özgüvenlerinde hasar oluşmaması için onları devamlı tebrik etmek gerekir. Her başarısını tebrik edin ve onunla gurur duyduğunuzu ifade edin. Bu davranış çocuğun başarma isteğini kamçılar. Oyunlarla destekleyin:  Sevdiği materyaller ile kendisini geliştirmesini sağlayın. Disleksili çocuklar oyunlarla yakından ilgilidirler. Doğru seçilmiş oyunlar disleksi egzersizleri niteliğindedir. Başkalarıyla kıyasl...
1 yorum
Devamı

Yazılar...

VER ELİNİ, BİZ OLALIM      İstanbul, Kocaeli, Tokat, Bodrum, Bolu, Mardin, Ankara, Polonya,Hırvatistan… Aslına bakarsanız birbirine ne kadar uzak ve ayrı şehirler ayrı ülkeler…Kimi buz gibi ayaz,kimi gri bir şehir,kiminin yemeği, kimisinin denizi…Birine bakıyorsunuz milyonlarca insan,birine bakınca haritanın ne de ücra bir yerinde çarpıyor gözümüze.Hiçbir ortak özelliği yok gibi görünür bu şehirler gözünüze.Pek de yanılmıyorsunuz   diyeceğiz ama öyle güzel bir şey var ki aramızda bu bütün mesafeleri ,engelleri kaldırdı.Hayat bir gün bizleri   gururla icra etmekte olduğumuz öğretmenlik   mesleğimiz vesilesiyle bir araya getirdi.Kulağımıza gelen ufacık bir fısıltıyla,kafamızdaki soru işaretleriyle,ama inandığımız değerlerle birlikte   “Gelin bir olun,el ele verin ve engelleri ortadan kaldırın” dedi…Biz o fısıltının ardından gitmeyi yeğledik.Haftalar hatta aylar sürecek yoğun ama bir o kadar da dolu bir programla yola çıkmaya karar verdik.  ...
1 yorum
Devamı